منی که تمام تارو پود زندگــــی اش را با تنهایی به هم گره زده بود

                زمانی که سردی نگاهش را می شد از فرسنگ ها دورتر حــــس کرد !

                حسی که همیشه غریبانه از دور به انتظار مــــن می نشست ؛

                حال تمام روحمــ را به تسخیر خود درآورده ...

                دیگر تنهایــــی در آن روزها را چیزی جز کابوس برای خود نمی پندارم .

                دیگر بی خیال عاشقانــــه هایی شده ام که برای هیچ کس می سرودم !

                دیگر نفس هایم رنگ تازگیه پررنگی به خود گرفتهـ !

                 چه زیباســــت کام گرفتن من از تو ...

                 مثل کــــام گرفتن از بوی نم باران

                 یــــا کام گرفتن از رنگ خــــدا ...! 

      پ نت : آنقدر خیالم را با نفس هایم خواهم آمیخت ؛

                  تا مصموم کند این تن سرگردان را !!!